Αυτός ο δρόμος βγάζει προς την αγορά
σκόνη λεπτή ψηλά σηκώνουν τ’ αυτοκίνητα
κι οι σκεπτικοί διαβάτες που αμίλητοι βαδίζουν
χάνονται μες στον κουρνιαχτό.
Να δεις πως θα ’ναι
ίσκιοι χλωμοί μες στην ομίχλη που μας σκέπασε,
φαντάσματα π’ αθόρυβα κινούνται με βιασύνη.

Αχ, μια βροχή χρειάζεται η πόλη
λυτρωτική να είναι δροσερή να πλημμυρίσουνε
οι λεωφόροι και οι πλατείες με ρυάκια
σαν μουσική γλυκιά να κελαρύζουνε
και στα γυμνά μας πόδια να ξεσπούν τα κυματάκια.

Αχ, μια βροχή η πόλη χρειάζεται
να ξεπλυθεί γύρω η βρωμιά όλα ν’ αστράψουνε
και το βραδάκι -θαύμα απρόσμενο, μεγάλο-

να ξεπορτίσει ένα φεγγάρι ολοστρόγγυλο.