Είχε μια μεγάλη κλειδαριά
η πόρτα από τη γη στον ουρανό
κι έβρισκα κι εγώ παρηγοριά
μια μικρούλα αχτίδα να περνώ.

Μια πάνω, μια στον ήλιο
και μια να πιάνω τ’ άστρα
πολεμιστές να στείλω
τα λόγια μου στα κάστρα.

Και σταθερά τους μύλους
να δένω τα όνειρα μου
γιατί έχω τόσους φίλους
που γίναν η χαρά μου.

Είναι αετός η αγάπη και κανενός φερέφωνο
μες στης βαρύτητας το νόμο φωτοστέφανο.
Είναι αετός η αγάπη και κανενός φερέφωνο
λιακάδα ξάφνου αν γίνει να πεις φιλιά απ' τον Στέφανο

Είναι αετός η αγάπη και κανενός φερέφωνο
μες στης βαρύτητας το νόμο φωτοστέφανο.
Είναι αετός η αγάπη στο λέει στο τηλέφωνο
αν δεις λιακάδα γύρω να πεις φιλιά απ' τον Στέφανο.