Αν μ' ακούς ακόμα, γράφω, σβήνω, γράφω
Όσο φόβο έχω ανοίγω, δεν θα κρυφτώ
Μόνο μείνε εδώ για λίγο, μόνο λίγο
Θα φέρω τον κόσμο τούμπα για να σε δω

Καλώς ήρθατε, αυτή είναι η χρονιά μας
Επιτυχία για μας είναι πως καταφέραμε σ' ένα cd
να χωρέσουν τα μέσα μας και τα όνειρά μας (πως)
Ότι μας ακούνε κι αισθάνονται (ναι), ότι μας ακούνε και χάνονται (πάμε),
ότι μαζί με τον κόσμο αφήσαμε εικόνες που δεν θα πεθάνουν (ποτέ)
Κανένα ρεύμα, καμία εποχή, τίποτα δεν μας έχει κουνήσει (τίποτα)
Καμία ανασφάλεια και καμία τάση τη στάση μας δεν θα νικήσει
Γι' αυτό είναι περήφανοι κι όλο βαράν το λογότυπο πάνω στο σώμα τους (αδέρφια)
Μας παίρνουνε στις συνεδρίες τους, κάνουν τα λόγια μας πλέον και λόγια τους
Ο χορός των καταπιεσμένων, το βαλς των χαμένων ονείρων (ναι)
Αγκαλιά μεταξύ μαχητών, ένα βλέμμα φωτιά ταπεινών χαρακτήρων
Μια κούπα κρασί για το χώμα (χώμα), ένα αντίο που βγήκε απ' το στόμα (αντίο)
Κι ένα συγγνώμη που φεύγω στα ξένα μαμά σ' αγαπάω ακόμα

Πίστεψα παιδάκι σ' αυτό γιατί μου έμαθε ν' αντέχω, αλλά και ν' αγαπώ
Γιατί ταξίδεψα μαζί του όπου μπορώ να σκεφτώ
με δέκα φίλους, μια σημαία πάνω στον ουρανό

Κι έχω να λέω στα τριάντα πως έχω χαρές,
πως έχω εμπειρίες, πως έχω στιγμές στην τσάντα
Πως έχω τη δύναμη ό,τι στερεί τη χαρά να το κάνω στην μπάντα
Πως από το τίποτα που ένιωθα τώρα για κάποιους είμαι ο άνθρωπός τους
Κι έχω ένα crew που είναι πρότυπο (ναι) και το' χουνε για φυλαχτό τούς
Αυτό είναι ευθύνη bro μου (bro μου), εμείς τα μπουμπούκια του δρόμου (δρόμου)
Που αποβάλαμε και δεν πλασάραμε ποτέ το attitude του παράνομου (ποτέ)
Που δεν γίναμε αυτοί που μας θέλαν εκείνοι που θέλαν να κάνουν πωλήσεις
Να μην πιστέψεις κανέναν που λέει για μας προτού μας συναντήσεις.

Κοίτα να' σαι ελεύθερος, κάνε ό,τι θες, η δικιά μου γενιά έχει πονέσει
Προτιμήσεις, ανάγκες και όνειρα, τι άλλο να καταπιέσει;
Είμαστε αυτοί που φωνάξανε "Φτάνει" στο τέρας που τρώει τη ζωή μας
Όπου και να ‘σαι θα' ρθω να σε βρω
Ταξίδι με τη μουσική μας

Γράφω, σβήνω, γράφω
Όσο φόβο έχω ανοίγω, δεν θα κρυφτώ
Μόνο μείνε εδώ για λίγο, μόνο λίγο
Θα φέρω τον κόσμο τούμπα για να σε δω

Αν μ' ακούς ακόμα
Θυμίζω ρεμπέτη μέσα στην Αθήνα το 2-0-23
Κουπλέ που γαμάν με ζωή antisocial ,αγνή αλητεία
Αρκετά κολλημένοι, πολύ ξηγημένοι και λιγάκι κομπλεξικοί
Μα το crew ήξερε τι ήρθε να κάνει σ' αυτή τη σκηνή απ' την πρώτη στιγμή
Να 'σαι καλά Νικολή εκεί πάνω, θα 'ρθω να σε βρω μία μέρα
Εμείς εδώ κάτω ακόμα πασάρουμε στίχους για λίγο αέρα
Φέτος θα βγάλουμε μία δουλειά κι είπαμε να την πούμε Ψυχή
Στην παρουσίαση δίσκου να ξέρεις θα σ' έχω μαζί αδερφέ μου
Κοίτα κάτι λεβέντες που ανέθρεψε αυτή η κουλτούρα κι αυτά τα βρωμοbeatα
Τ' αθηναϊκά μας υπόγεια, τα πρώτα freestyle με τα περιπτερόκρασα
Κάτι κοριτσάρες σαν δέκα λεβέντες που ξέρουν απέξω τον κώδικα
Σκάνε στο live με δυο καπνογόνα και μπαίνουν στο beat με τα γόνατα
Τη φωτιά που σε έκαψε αγκάλιασε γιατί σε έκανε αυτό που είσαι σήμερα
Μια σπουδαία ψυχή που παλεύει με τ' άγρια να προστατέψει τα ημέρα
Μάνα που θα συγχωρήσει τα λάθη του όσο καμιά και κανείς
Πατέρας που νιώθει και μάνα γαμώντας τα πρότυπα της εποχής
Μεγάλωσες πλέον και τίποτα εύκολα δεν συγκινεί το κεφάλι σου
Συγκεντρώσου μαλάκα, άμα γίνουμε ίδιοι μ' αυτούς, η ευθύνη στην πλάτη σου
Αν με χωράει η αγκαλιά σου, δίνω την ψυχή μου κι ακούω τις ανάγκες σου
Σε βλέπω απ' τα μάτια μου, όχι απ' των άλλων, μπορώ ν' αγαπώ και τα λάθη σου

Άμα γίνω πουλί κι έρθω στον ουρανό, να με περιμένεις στις αφίξεις
Μια ζεστή αγκαλιά να με σφίξεις, ακούς θα μου λείψεις
Μέχρι τότε έχω κάτι δουλειές εδώ κάτω σαν γνήσιο παιδί του hip hop (ραπ),
κουπλέ στα μικρόφωνα για την ισότητα και τις απεξαρτήσεις

Γράφω, σβήνω, γράφω
Όσο φόβο έχω ανοίγω, δεν θα κρυφτώ
Μόνο μείνε εδώ για λίγο, μόνο λίγο
Θα φέρω τον κόσμο τούμπα για να σε δω

Αν μ' ακούς ακόμα, γράφω, σβήνω, γράφω
Όσο φόβο έχω ανοίγω, δεν θα κρυφτώ
Μόνο μείνε εδώ για λίγο, μόνο λίγο
Θα φέρω τον κόσμο τούμπα για να σε δω

Αν μ' ακούς ακόμα...