Ακόμα ψάχνω το φως, την πιο γλυκιά ουτοπία,
ταξίδι με την πορεία του ανέμου
Θα κρατηθώ ζωντανός, μα να 'σαι εδώ όταν γυρίσω
και εγώ δεν θα σε προδώσω ποτέ μου
Ακόμα ψάχνω το φως και ταξιδεύει το μυαλό μου
στα κρυφά και στα απαγορευμένα
Όσα δεν λέω μυστικά, όταν θα μάθω όσα μου κρύβω
ορκίζομαι θα στα πω και σε σένα

Πώς να κοιμηθείς, λίγες τζούρες μοναξιάς
Λένε "Έχουμε τα δικά μας μπροςΛα, φτύσε για μας"
Λέω "Στο τέλος θα χαλάσω αλάνι, τι μου ζητάς"
Φορτώνω μπλούζες, σημαίες και δίσκους στο πορτ μπαγκάζ
Πάμε να παίξουμε λάιβ για τα σκυλιά στην Ελλάδα
Κοιτώ τα αδέρφια μου στο βαν με ανατριχιάζει η ομάδα
Έχω όταν γράφω ζαλάδα και στο κεφάλι πληγές
και μια beatαρα του αδερφού μου να μιλήσω για αυτές
Είπα στον Βάγγο "σήκω", είπα στον Γιάννο "βγες",
είδα στα μάτια σου Θάνο κοινές φρίκες και εμμονές
Είπα να βγω και να τα γράψω, να γλιτώσω από αυτές,
μα έχω πεθάνει στο χαρτί μου δυο χιλιάδες φορές
Αυτό είναι το crew μου (τι),
η τελευταία πνοή του αδερφού μου (του αδερφού μου),
τον έχω στην ψυχή μου τον έχω ταττού μου
Θες να γυρίσω πίσω να γράψω θλιμμένα;
Τώρα που μπόρεσα να έφτιαξα τα σπασμένα;
Τι θες; Θες να βγω να κάνω diss, να πλακώνομαι με MCs,
να με δεις ξεβράκωτο επί σκηνής;
Θες να μιλήσουμε για ζόρια και τι περάσαμε εμείς,
αυτοί είμαστε άλλαξε ραππερ αν βαρεθείς (άιντε)

Ακόμα ψάχνω το φως, την πιο γλυκιά ουτοπία,
ταξίδι με την πορεία του ανέμου
Θα κρατηθώ ζωντανός, μα να 'σαι εδώ όταν γυρίσω
και εγώ δεν θα σε προδώσω ποτέ μου
Ακόμα ψάχνω το φως και ταξιδεύει το μυαλό μου
στα κρυφά και στα απαγορευμένα
Όσα δεν λέω μυστικά, όταν θα μάθω όσα μου κρύβω
ορκίζομαι θα στα πω και σε σένα

Αν δεν με ξέρεις με λένε Θανάση, οι κοπρίτες με λένε αδερφό τους
Είμαι παντού είμαι και πουθενά μα όταν χρειαστεί φυλαχτό τους
Τα δικά μας παιδιά ξεχωρίζουνε λένε πεθαίνουν για το όνειρο τους
Έχω τριακόσια ελαττώματα μα ένα καλό αγαπώ τους ανθρώπους
Είναι στη μοίρα μου σαν αετός να πετάω να γράφω περήφανα
Μη με ρωτάς τι θα γίνει η σκηνή αν θα φύγουμε, ραφ' το καλύτερα
Μη με ρωτάς που θα βρούμε τη δύναμη σου να λυγίζουμε σίδερα
Για όσους παλεύουνε μόνοι, για αυτούς που περπάτησαν νύχτα τα σύνορα
Δεν δέχομαι μαθήματα για το τι είναι το ραπ του δρόμου απ’ τους ψεύτες
Ραπάραμε πριν τις πλατφόρμες, φτιάχναμε sticks με παλέτες
Έχω ένα φίλο αλανιάρη θυμάσαι που σου ‘πα και μια φίλη κούκλα
Φλεξάρουνε την ανθρωπιά τους μαλάκα και μια σκισμένη βερμούδα
Πιάνω τον στύλο και σκάβω, πιάνω τον στύλο και σκάβω
Ώσπου να πάω πίσω απ’ το φεγγάρι τον παππού μου να βρω
Να του πω πόσο χαιρόμουν όταν έφτιαχνα σαΐτες,
προτού γράψω για εθισμούς, εμμονές και λογοτιμητές
Προτού οι εφηβικοί μου φίλοι φορέσουνε μαύρα
και οργώσουν την Αθήνα τις νύχτες
Προτού μας ενώσουν οι ελπίδες
Προτού μάθουμε τον κλεφτοπόλεμο μέσα στα τσιμέντα και τις κερκίδες
Και προτού μάθω να ξεχωρίζω καλά τα δικά μας παιδιά από τους ασφαλίτες
Σε ένα παράδρομο της εθνικής ορκιζόμασταν
πως θα βγούμε απλό τον ιστό με έναν αδερφό (με έναν αδερφό)
Γιατί είμαστε παιδιά και δεν ανήκουμε εδώ
Τώρα προσπαθώ να επαναφέρω σκέψεις απ’ το υποσυνείδητο στο συνειδητό
"Δεν υπάρχει κενό", έτσι το ονομάζουν οι άνθρωποι
όταν θάβουνε μέσα τους κάτι καιρό
Ηχογραφώ στο στούντιο με ημικρανίες
προσπαθώντας να ισορροπήσω σε δυο ευθείες
Μετά βολτάρω στην πόλη και ακούω την φωνή μου
από μπαλκόνια σε συνοικίες
Όλοι κουβαλάμε ένα παρελθόν προτού μας φέρουν κοντά οι συγκυρίες
Για αυτό οι άνθρωποι είναι σχέσεις θέλουν θέληση, υποχωρήσεις και θυσίες
Από τα πάνω της ψυχής στα κάτω και από το Διδυμότειχο, στη Γαύδο
Έτρεμα ολόκληρος να το γράψω
Λόγος Τιμής, Λόγος Ψυχής
Απελευθέρωση, έκφραση, ένωση
ΑΙΝΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ

Ακόμα ψάχνω το φως, την πιο γλυκιά ουτοπία,
ταξίδι με την πορεία του ανέμου
Θα κρατηθώ ζωντανός, μα να 'σαι εδώ όταν γυρίσω
και εγώ δεν θα σε προδώσω ποτέ μου
Ακόμα ψάχνω το φως και ταξιδεύει το μυαλό μου
στα κρυφά και στα απαγορευμένα
Όσα δεν λέω μυστικά, όταν θα μάθω όσα μου κρύβω
ορκίζομαι θα στα πω και σε σένα.