να.Παράξενο καράβι στη Μεσόγειο
“κάλιο με θύμησες να ζεις”, λέει και δε δένει
στο Αϊβαλί, μήτε στη Σμύρνη την κατάφωτη
μήτε τον Βόσπορο περνάει κατά τον Πόντο.

“Παλιές πληγές μην τις σκαλίζεις”, συλλογίζεται.
“Άλλοι καιροί, άλλοι Θεοί κι η Μοίρα άλλη”.

Μετρά τα βράχια στ' ανοιχτά κατά την Κάλυμνο.
Γλυκά και άγια τα νερά κι όλοι τα θέλουν
χρόνους παλεύουν τα θεριά να τ' αφανίσουνε
μήτε στον χάρτη να βρεθούν, σκόνη να γίνουν.

Παράξενο καράβι στη Μεσόγειο,
αν σε ρωτήσει η γοργόνα δακρυσμένη,
πες της πως χάθηκε για πάντα ο Αλέξανδρος.

Κι αλλόγλωσσοι λογίζονται γενιά του.