Του κόσμου τα περίχωρα
και τσι ομορφιές τση πλάσης
κάθομαι και παρατηρώ
οντέ θα μ' αγκαλιάσεις

Του κόσμου να με σφάξουνε
τα κοφτερά μαχαίρια
γιατρεύονται όλες οι πληγες
με μιας, στα δύο σου χέρια

Την προσευχή μου οντέ κάνω στο Θεό,
του λέω πιο πολύ για σένα αντί για μένα,
να 'σαι καλά για να χω λόγο να γελώ
τα δύο σου χέρια να βαστώ τα αγαπημένα

Ωσάν την πρώτη αγκαλιά
τση μάνας που με γέννα
μαζί σου ετσα αισθάνομαι
χέρια μου αγαπημένα

Στα δυό σου χέρια έμαθα
ίντα θα πει αγάπη
και ξέφυγα του θάνατου
νωρίς το μονοπάτι.

Την προσευχή μου οντέ κάνω στο Θεό,
του λέω πιο πολύ για σένα αντί για μένα,
να 'σαι καλά για να χω λόγο να γελώ
τα δύο σου χέρια να βαστώ τα αγαπημένα