Είναι που βλέπεις ξαφνικά
τον άνθρωπο απ΄ την αρχή
που τον ξαναγαπάς μαζί
μ’ όλες τις κόγχες που έπλασε
για να χωρέσει εντός του
ανθρώπους άλλους