Περιμένω να νυχτώσει
να βρεθώ στη σκοτεινιά
όπως πρώτα στη δική σου γειτονιά
και στο σπίτι σου απέξω
να σταθώ σε μια γωνιά
και να κλάψω τη δική σου απονιά

Δεν φταις εσύ, δεν φταις εσύ
που ακόμα σ' αγαπώ και σε θυμάμαι
δεν φταις εσύ, τ' ομολογώ
έφταιξα αγάπη μου εγώ

Περιμένω να νυχτώσει
η γαλήνη ν' απλωθεί
και η σκιά μου μες τους δρόμους να χαθεί
μακριά από τον κόσμο
η ψυχή μου να βρεθεί
κι η καρδιά μου πια να μη σε θυμηθεί

Δεν φταις εσύ, δεν φταις εσύ
που ακόμα σ' αγαπώ και σε θυμάμαι
δεν φταις εσύ, τ' ομολογώ
έφταιξα αγάπη μου εγώ