Πόσα χείλη κλειστά και χαμένη μιλιά
λες κι η θλίψη σφραγίζει το στόμα
πόσα μάτια θολά κι από πόνο σκυφτά
που γυρεύουν και ψάχνουν στο χώμα

Και σταυροί δίχως όνομα
πόσοι να 'ναι Θεέ μου
που θυμίζουν αιώνια
το κακό του πολέμου

Στον ουρανό σου με το αίμα των καρφιών
γράψε μια λέξη σου ολόφωτη να μείνει
αυτή που φώναξες και ξέχασαν στη γη
τη λέξη σου ειρήνη, ειρήνη

Πόσες τάχα ψυχές ζούνε άδειες, νεκρές
και η θύμηση πικρά στο βλέμμα
πόσες δάφνες πικρές μένουν πάντα νωπές
ποτισμένες θυσία και αίμα

Και σταυροί δίχως όνομα
πόσοι να 'ναι Θεέ μου
που θυμίζουν αιώνια
το κακό του πολέμου

Στον ουρανό σου με το αίμα των καρφιών
γράψε μια λέξη σου ολόφωτη να μείνει
αυτή που φώναξες και ξέχασαν στη γη
τη λέξη σου ειρήνη, ειρήνη