Γέφυρα πνοής αγεφύρωτης, το μπλε τ’ ουρανού
Αστέρια στη γλάστρα μου μεσουρανούν στην κάμαρά μου
Της ψυχής μου τα σύνορα, οι μίσχοι λουλουδιών
Χρωματισμένες σκέψεις, στ’ ακατοίκητα του μυαλού μου
Αγάπες ασπρόμαυρες

Δενδρόφυλλα χαμόγελα στη μοναξιά του αετού
Και το φως ατελείωτα έρχεται