Αν έλειπε η κίνηση
Θα πίστευα πως είναι μια σκιά
Στο τζάμι της κλεισμένης πόρτας
Τους έβλεπα στην ίδια θέση πάντα
Είχαν μια έκφραση απόμακρη
Πλατιά διαστήματα κενού
Συμπαρασύρανε στην πτώση τους
μικρά κομμάτια θόλου
Που τα ’χα δει ποιος ξέρει πού
και πότε

Δύο σελήνες οι αστράγαλοί σου
Πόσο πιο χαμηλά να βρίσκεται ο ουρανός

Σαν να μην σου ’κανε εντύπωση καμιά.