Από τα χρόνια τα παλιά, βρήκα τον φίλο μου τον Μπρά
να στέκεται σε μια γωνιά.
Και τον ρωτώ, τι κάνεις φίλε μου εδώ;
Και τι μου λέγει βρε παιδιά; "Tο γύρισα στη ζητιανιά".
Και τότε εκείνος με κοιτά και τον κοιτώ και με κοιτά.
Και τι μου λέγει βρε παιδιά; "Πιάσε κι εσύ καμιά γωνιά".
Μα εγώ παρεξηγήθηκα και το 'κρυψα πως θίχτηκα.
Κι όπως περνάει μια γριά, μου "ακουμπάει" δυό ευρά.
Πως γίναμε έτσι φίλε Μπρά κι εσύ ζητιά- κι εγώ ζητιά-.
Και τι μου λέγει βρε παιδιά; «Όλα θα πάνε μια χαρά».