Στο τέλος
άσπριζε το κόκαλο
μέσ’ απ’ το τεντωμένο
δέρμα

δεν ήμασταν
παρά σκιές που
τις χάιδευε
το σχήμα
μιας γυμνής λάμπας

Εσύ δεν το ήξερες
το σώμα όμως
θυμόταν