Πιο λεπτός κι απ’ την ελπίδα ο χρόνος,
εύκολο να τον ξηλώσεις,
όταν γνωρίζεις να μετράς
και ξέρεις πώς να διαλύεις το κακό υφαντό
με το αόρατο αβάκιο του πείσματός σου.
Μπορείς,
αν κάποτε σκαλίζεις στη σκοτεινή ξυλεία του ουρανού τις νύχτες σου,
αν βάζεις τέλειες και θαυμαστικά,
άπαντα τα σημεία στίξης μόνος στο βιβλίο της ζωής σου,
μπορείς να πιάσεις τον επίδοξό σου θηρευτή
μέσα στον λάκκο του.