Μακάριοι οι αλαζόνες και οι εγωπαθείς.
Δικό τους είναι το τέλος της ανατολής και της υπεροψίας ο εντάφιος ήλιος.
Μακάριοι οι διψώντες για της θεότητας τα ύπατα αξιώματα.
Αυτοί είναι που θα χορταστούν με δόξα και με ονόματα εύτιτλα.
Μακάριοι οι διακονούντες του εαυτού τους το άγαλμα,
αυτοί που λατρεύουν το ταριχευμένο εγώ τους
σε μαυσωλεία και μέγαρα.
Δικό τους είναι το βασίλειο της αμέριμνης συνείδησης,
η πραότητα του ναρκισσευόμενου ειδώλου τους,
η αγαθότητα μιας αυτοεκπληρούμενης ύπαρξης
που δεν έχει ανάγκη από κανέναν άλλο για να λυτρωθεί,
η ανάπαυση του πνεύματος
που ξαπλώνει να ξεκουραστεί πτωχευμένο
κάτω από τη δική του σκιά.