Πάλι μόνο μου μ’ αφήνεις,
πάλι εδώ με παρατάς
ότι ζήσαμε το σβήνεις,
ότι είχαμε πετάς.

Φεύγεις πάλι για ταξίδι
κι ούτε καν με χαιρετάς
μα υπάρχει πάντα κάτι που ξεχνάς.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος,
δεν υπάρχει άλλος κόσμος
δεν υπάρχει πια γωνιά για να κρυφτείς.
Τ’ όνομά μου αν ξεχάσεις
δε θα βρεις όπου κι αν φτάσεις
τίποτα να θυμηθείς, με τίποτα να θυμηθείς.

Πάλι γέφυρες γκρεμίζεις
και σαν ξένο με κοιτάς
μια ζωή θα με χωρίζεις
και σε μένα θα γυρνάς.

Φεύγεις πάλι για ταξίδι
κι ούτε καν με χαιρετάς
μα υπάρχει πάντα κάτι που ξεχνάς.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος,
δεν υπάρχει άλλος κόσμος,
δεν υπάρχει πια γωνιά για να κρυφτείς.
Τ’ όνομά μου αν ξεχάσεις
δε θα βρεις όπου κι αν φτάσεις
τίποτα να θυμηθείς, με τίποτα να θυμηθείς.