Η αγάπη είναι το φύλλο που γλίστρησε μέσα σου σε καλοκαιρινή βροχή και δεν το πρόσεξες.
Η αγάπη είναι το βουνό που υψώνεται,
ακούγοντας τη φωνή της αστραπής σου σαν γεννιέται.
Η αγάπη είναι το σπήλαιο που κατεβαίνει στην καρδιά,
να βρει το μέταλλο που αγνοείς πως έχεις θησαυρίσει μέσα σου.
Είναι δύο δρόμοι που ενώνονται στη γη, έχοντας ξεκινήσει από τα σύννεφα η τάρταρα.
Η αγάπη είναι το δίχτυ που εγκλωβίζει δυο ζωές,
μα τους παραχωρεί απέραντο το χορό του έρωτα.
Η αγάπη είναι η λάμψη που εγκυμονεί η νύχτα,
όταν σκορπά του γαλαξία το αίμα στα σκοτεινά σκεπάσματά της.
Η αγάπη είναι το νησί που αναδύεται,
κάθε φορά που υποχωρεί η άμπωτη της μοναξιάς.
Η αγάπη είναι το ρήγμα στο φλοιό της ύπαρξής σου,
ο μόνος σεισμός που επιζητάς να σε καταποντίσει.
Η αγάπη είναι η στατιστική που καταργεί τις πιθανότητες,
Ο αριθμός επάνω στον λαχνό που ο ίδιος τύπωσες.