Πού να ‘σαι απόψε,
φίλε μου Κόρτο Μαλτέζε
σε ποια διάσταση ξεχάστηκες ξανά.
Βαθιά μες την τρελή σου αυταπάτη
του κόσμου το σκοτάδι στη ματιά.
Και τα φτερά του έρωτα στην πλάτη
Κόρτο Μαλτέζε παράξενη καρδιά.

Στις θάλασσες των Σαργασσών ταξίδεψέ με απόψε
στου Αμαζόνιου τις φυλές,
μάσκες βουντού και λεοπάρδαλης προβιές.
Στης Ιρλανδίας τα βουνά ταξίδεψέ με,
στων πειρατών τα μυστικά - τα μυστικά λιμάνια.
Χορεύουν μες το βλέμμα σου αλλόκοτες μορφές
του Capo Verde οι κρεολές
Ματίλντε, Ανιές, Σιλβάνια.

Σα σβούρες μέσα στο μυαλό σου
στριφογυρνούν οι σούφι στα τζαμιά.
Μέσα στου τρανς τον ίλιγγο ταξίδεψέ με τώρα ξαφνικά
Κόρτο Μαλτέζε, Κόρτο Μαλτέζε.

Μέγαρο αργεντίνικο
φοίνικες και σαλόνια
σε ποια συχνότητα εκπέμπεις τώρα πια.
Αέρας σάπιος και ξώπλατες βεράντες
βαριές κυρίες, άγρια μυστικά.
Καπνίζουν όπιο κι ακούν τάνγκο μπαλάντες
γι' αγάπες που χαθήκαν μακριά.

Κόρτο Μαλτέζε, άρχοντα, της περιπέτειας πρεζάκι
και πρίγκιπα του τίποτα
απόψε πάρε με μαζί και όπου βγει.
Για ποιο ξεκίνησες ξανά ταξίδι πες μου
με ένα τσούρμο πειρατές μέσα στ' αμπάρια.
Ο Κόκκινος Βαρόνος πάνω απ' το πλοίο σου πετά
Ματίλντε, Ανιές, Σεζάρια.

Δεν έφτανε για σένα μονάχα μια ζωή,
μοναχικό γεράκι της φαντασίας εραστή
Κόρτο Μαλτέζε μείνε για πάντα εκεί,
Κόρτο Μαλτέζε μείνε για πάντα εκεί.