Πες μου που βρίσκεις το κουράγιο και μιλάς
αφού το λάθος σου ακόμα με χτυπάει,
απόψε γίνεται η δίκη της ψευτιάς
κι ο ένοχος δεν πρέπει να μιλάει.

Μάρτυρας είναι τ’ αδειανό το μαξιλάρι
που τις νύχτες τώρα με το δάκρυ μου μιλά,
κατηγορούμενη αυτή που σ’ έχει πάρει
και ο συνένοχος εσύ στη συμφορά.

Ποιος δικαστής τη αδικία συγχωρεί,
ποιος δικαστής απ’ την ποινή θα σ’ απαλλάξει,
κατηγορείσαι για αιτία σοβαρή
δεν σβήνει η φωτιά που ‘χεις ανάψει.

Μάρτυρας είναι τ’ αδειανό το μαξιλάρι
που τις νύχτες τώρα με το δάκρυ μου μιλά,
κατηγορούμενη αυτή που σ’ έχει πάρει
και ο συνένοχος εσύ στη συμφορά.