Στο φυλλοβόλο δέντρο μοιάσε,

τίναξε στον άνεμο τα κιτρινισμένα φύλλα

στο χώμα να σαπίσουν.



Κοίταξε το κυπαρίσσι και το πεύκο,

γερνάνε με τη σκόνη όλων των καημών τους.



Τα λόγια φτιάχνουν φωλιά,

σου τσιμπολογούν τα φύλλα,

κρύβονται βαθιά σου.

Τίναξε τα φύλλα, άκουσε τον άνεμο

κι ύστερα τα λόγια θα κρυώσουν, θα πετάξουν

κι άλλα λόγια θα φωλιάσουν μέσα σου

άλλες χαρές και λύπες θα ‘ρθουνε με την άνοιξη.



Εσύ θα στέκεις δέντρο περήφανο,

μη λησμονήσεις όμως, δέντρο φυλλοβόλο.