Πήρα τους δρόμους μόνος στο πλήθος,
πήρες το λάβαρο, έγινες ουρανός.
Στους τοίχους διάβασα την ιστορία σου,
έγινες άνεμος, έγινες αϊτός.

Μόνος πλανιέμαι, ψηλά πετάς,
άλλοι τρομάζουν με τη σκιά σου,
άλλοι ζηλεύουν για τα φτερά σου.

Ήπια κρασί, έπινες νέκταρ,
σκόνταψα, έπεσα, τη γη αγκάλιασα…
τον ήλιο μάλωνες και το φεγγάρι…
ίδιος βαρδάρης, μ’ άγγιξες κι αναγάλλιασα.