Σ' ένα πλατάνι το είχα γραμμένο
το όνομά σου το γλυκό
μ' έχει η αγάπη βαθιά πληγωμένη
μα το κρατούσα μυστικό

Το μάθαν όμως τα πουλιά
το μάθανε τ' αηδόνια
σ' όλο τον κόσμο το είπανε
τραγουδιστά στα κλώνια

Δεν θα το κρύψω, τώρα στον κόσμο θα το πω
είναι δικά μου τα μάτια π' αγαπώ
δεν θα το κρύψω κι ο κόσμος ότι θέλει ας πει
μια τέτοια αγάπη δεν είναι πιά ντροπή

Κάθε αυγούλα στον κάμπο περιμένω
και για κείνον τραγουδώ
έχω λουλούδια το δρόμο στρωμένο
και θέλω να τον ξαναδώ

Γι' αυτόν ρωτώ την άνοιξη
ρωτώ και τους διαβάτες
κουράστηκαν τα μάτια μου
να καρτερούν στις στράτες

Δεν θα το κρύψω, τώρα στον κόσμο θα το πω
είναι δικά μου τα μάτια π' αγαπώ
δεν θα το κρύψω κι ο κόσμος ότι θέλει ας πει
μια τέτοια αγάπη δεν είναι πιά ντροπή