το δύσκολο είναι που ξυπνώ κάθε πρωί
στην προφητεία που γεννήθηκα
σαν τους θεούς μυρίζοντας λιβάνι
–ενώ οι άλλοι προχωρούν μπροστά
με κεφαλαία γράμματα και φρέσκα ρούχα–
πιάνω δουλειά στα ξένα θαύματα
μετρώ αντίστροφα τη μοίρα κάθε βράδυ
και λίγο πριν αναστηθώ σε Άνθρωπο

στη μέση της γιορτής εκεί

ξαναθυμάμαι τον κρυμμένο επιτάφιο
κι αναφωνώ στον εφιάλτη μου
τετέλεσται! δίχως να με σταυρώνουν.