Μη φοβάσαι τα βέλη
η φαρέτρα μου άδεια χωρίς δηλητήριο
τη φέρω για γλάστρα
[…]
Τον απαλλάσσει από κάθε ευθύνη:
κι αν δε σου ’ρχεται πρόχειρο κλάμα
σαν απλός θυρωρός στο κλουβί
γείρε πίσω απ’ τον τοίχο κι ανάσαινε

μήπως βρούμε μαζί τον ρυθμό
στην αντίστροφη μέτρηση
κι όσο οι άλλοι μάς κλείνουν τριγύρω με σίδερα
τελικά συνηθίσουμε.