Εσύ με πρόδωσες, εσύ για όλα φταις
δεν έχεις το δικαίωμα πως μ’ αγαπάς να λες.
Ξεχνάς τα λάθη σου, εγώ δεν τα ξεχνώ
τα χείλη που με πόνεσαν δεν τα ξαναφιλώ.

Δεν μπορώ να σε δω με άλλα μάτια
τόσα όνειρα γίναν κομμάτια,
τα σημάδια που μ’ άφησε ο πόνος
δεν τα έσβησε ακόμα ο χρόνος.

Ζητάς μια πρόφαση στο πλάι μου να ‘ρθεις
για όλα όσα έκανες να δικαιολογηθείς.
Μου λες να κάνουμε μια δεύτερη αρχή
μα σαν θυμάμαι τα παλιά με πιάνει ταραχή.

Δεν μπορώ να σε δω με άλλα μάτια
τόσα όνειρα γίναν κομμάτια,
τα σημάδια που μ’ άφησε ο πόνος
δεν τα έσβησε ακόμα ο χρόνος.