Χάρτινα όνειρα, χαμένες μου ελπίδες
και η καρδιά λουλούδι που έχει μαραθεί.
Πικρό το γέλιο, πικραμένο το τραγούδι
κρύα τα δάκρυα και πέλαγος βαθύ.

Κι είπες αντίο μες στο κρύο,
στη τόση βαρυχειμωνιά
κι έγινε πέτρα η καρδιά
κι είναι τα μάτια μου θολά και κρύα.

Χάρτινα όνειρα,
χαμένες μου ελπίδες
και η καρδιά λουλούδι
που έχει μαραθεί.

Έφτασε η ώρα, στιγμή για να σε πάρει
κρύος ο άνεμος, τα σύννεφα μαβιά.
Κι είναι το βλέμμα μου θολό και παγωμένο
κι εσύ πουλί που θα πετάξει μακριά.

Κι είπες αντίο μες στο κρύο,
στη τόση βαρυχειμωνιά
κι έγινε πέτρα η καρδιά
κι είναι τα μάτια μου θολά και κρύα.

Χάρτινα όνειρα,
χαμένες μου ελπίδες
και η καρδιά λουλούδι
που έχει μαραθεί.