Έρχονται σκιές μες στο μυαλό μου
πρόσωπα που γνώρισα καιρό
όνειρα που κάψαν τ’ όνειρό μου
φίλοι πιο σκληροί κι απ’ τον εχθρό

Ούτε ένας, ούτε ένας
δε μου έδωσε στην δίψα μου νερό
ο καθένας, ο καθένας
μ’ εγκατέλειπε όταν σήκωνα σταυρό

Έρχονται στιγμές απ’ τα παλιά μου
άνθρωποι που κλαίγανε πικρά
που ’παιρναν ζωή απ’ τα φιλιά μου
κι άφηναν τα λόγια τους νεκρά