Η πέννα έχει στομώσει και
η φόρμα μ’ εκδικείται
Το νόημα διαφεύγει
’Έφτασε η ώρα της αλήθειας

Πως να σελώσω το άλογο
με τέτοια καταιγίδα;
Και πως να καλπάσω στον ορίζοντα
όσο σημαίνει η προσευχή για τους νεκρούς;

Κατηφορικός ο δρόμος προς την κόλαση
Ριψοκίνδυνα βλέμματα όμως
με ανεβάζουν στον ουρανό

Κλιμακώνονται οι ρίψεις νερού
στην χοάνη της τόλμης
άλλα το παρελθόν θεριεύει

Το λυκαυγές με βρίσκει
εξουθενωμένη, σε καλή διάθεση
’Ανοιγοκλείνω τα βλέφαρα
και στέκεται μπροστά
η καινούργια μου αγάπη