Η συσκότιση κραδαίνει τα σκήπτρα της
Κλειστά λόγια
κυκλοφορούν επίμονα στο νου

Πώς να τα πω,
ώστε η ανταύγεια μιας παρουσίας
να φωτίσει τους λαβυρίνθους μου;

Απρόσιτες οι βουλές του μέλλοντος
Κρυφή ελπίδα φτεροκοπάει

Η μορφή σου κάνει την εμφάνισή της
Σαν χάδι παίρνει το φορτίο μου
και ανασαίνω ξανά
τον αέρα ενός είδους ευτυχίας