Φυγόκεντρες δυνάμεις ψυχορραγούν
στο αντίκρισμα του τείχους
που έκλεισε όλη τη θέα

Κυκλοτερές σαν σφαδαγμός
το πέταγμα μικρού εντόμου

Υπόγειο χάσμα σκοτεινό
προσφέρεται άνοιγμα μοναδικό
να με φιλοξενήσει

Η ώρα της αποδοκιμασίας
σημαίνει για τα γύρω τεκταινόμενα

Κρυφές κάμερες
αστυνομεύουν κράτη και υπολήψεις

Κλειδώνουν τα στόματα
τα σώματα σωπαίνουν

Μειλίχιος παρουσιαστής της τηλεόρασης
κατευνάζει τις αντιδράσεις

Αδύνατο να γεμίσουν τα πνευμόνια αέρα
μέσα στον υγρό μου τάφο

Κι άγνωστο πότε
θα λαμπαδιάσει πάλι η ανθρωπότητα
στους ήχους προσκλητήριου
ορμητικού κι ολόφρεσκου

Σκοντάφτω, γλιστρώ,
κατρακυλώ

και περιμένω