Άσ’ το να φυσάει τ’ αγέρι
να σου μπλέκει τα μαλλιά
άσ’ το να φυσάει τ’ αγέρι

Έλα πάρε με απ’ το χέρι
έλα δώσ’ μου δυο φιλιά
κι άσ’ το να φυσάει τ’ αγέρι
να σου πλέκει τα μαλλιά

Τώρα που `ναι καλοκαίρι
δεν πειράζει κι αν φυσά
τώρα που `ναι καλοκαίρι

Άσ’ το να φυσάει τ’ αγέρι
στα μαλλιά σου τα χρυσά
τώρα πού `ναι καλοκαίρι
δεν πειράζει κι αν φυσά

Να το φοβηθείς τ’ αγέρι
όταν θα `ρθει η χειμωνιά
να το φοβηθείς τ’ αγέρι

Γιατί ποιος αλήθεια ξέρει
πού θα σε βρει η παγωνιά
να το φοβηθείς τ’ αγέρι
όταν θα `ρθει η χειμωνιά