Ακόμη ζω με το μισό απ’ την καρδιά μου
τ’ άλλο εσύ μου το κρατάς,
μα δε γυρνάς που σε ζήτω, μένεις μακριά μου,
στο σ’ αγαπώ μου κόντρα πας.

Και δεν υπάρχει λύση
ο χρόνος να γυρίσει και να σε φέρει πάλι εδώ.
Εδώ που χρόνια μένω
κορμί ναυαγισμένο στον έρωτα σου το βυθό.

Δε μου πέρασε ποτέ, με πονάει ακόμα,
να σε παίρνει αγκαλιά ένα ξένο σώμα.
Δε μου πέρασε ποτέ και με τυραννάει,
είσαι τραύμα στην καρδιά που δεν περνάει.

Εγώ εδώ να προσπαθώ να σε ξεχάσω
και τα δεσμά να μην μπορώ να σπάσω
κι εσύ εκεί σα μια ευχή που δε θα πιάσω,
όσο κι αν ήθελα να βγει.

Και δεν υπάρχει λύση
ο χρόνος να γυρίσει και να σε φέρει πάλι εδώ.
Εδώ που χρόνια μένω
κορμί ναυαγισμένο στον έρωτα σου το βυθό.

Δε μου πέρασε ποτέ, με πονάει ακόμα,
να σε παίρνει αγκαλιά ένα ξένο σώμα.
Δε μου πέρασε ποτέ και με τυραννάει,
είσαι τραύμα στην καρδιά που δεν περνάει.