Να οι ρυτίδες πάνω στα τζάμια
Τα σκεπασμένα παράθυρα
Μ’ ανώφελες ελπίδες
Η θύελλα
Με τις κρυστάλλινες κουρτίνες της

Να το αίμα που στάζει
Μες στα ποτήρια
Τα παιδιά λείψανα
Το χιόνι απλώνοντας τω χέρι του
Να τω κίτρινο στόμα
Τα σκουριασμένα λόγια
Κι η πένθιμη δουλειά με τ’ άροτρο
Στις πεδιάδες του μίσους
Τα καλύτερα μάτια
Κυλούν μες στον άνεμο

Η βροχή διαλύει
Όλα
Τα σχέδια
Όλα
Τα πρόσωπα