Αμέριμνος στοχάζεται και πράος ο ουρανός
Εγκαταλείπεται σε πορφυρές εκμυστηρεύσεις

Σ’ έναν απέραντο παράδεισο μεταμορφώνεται η αυγή
Και το ποτάμι σε βασίλισσα κατάφορτη μαργαριτάρια

Μπουκέτα γίνονται τα όνειρα
Δεμάτια γίνονται τα στάχυα

Ο έρωτας και ο καιρός έχουν την ιδία λάμψη
Άνθη και δέντρα απορροφούν αχόρταγα το φως

Και μια νεράιδα τραγουδά του ήλιου τη χαρά
Σ’ όλες τις σκιές μοιράζοντας τα διάφανά της πέπλα