Άψυχη εσύ αινιγματική
Πιο σκοτεινή κι απ’ τη μεμβράνη της εσπέρας
Σαν όταν σβήνουμε το φως
Μες στ’ όνομά σου τυλιγμένη το μενεξεδί
Με τα ωραία σου μάτια ζωγραφισμένα
Επάνω στην περγαμηνή
Κάποιας νεκρώσιμης ακολουθίας