Ακολουθώντας τα ίχνη της νεροποντής
Κάτω απ’ τη θλίψη των κεραμιδιών
Μες στη μοναχική υδρορροή
Ή μες στις μαύρες οπές των φτερών
Θα διαφυλάξω στα μάτια μου
Αυτό το πιο στερνό ρόδο της δύσης
Την απόκρημνη αυτή ακτή
Και το ναυαγισμένο πλοίο
Με το ιστίο του σαν προσευχή
Που μετατρέπει το θάνατο
Σε μια μικρή
Πολύ μικρή τελεία
Λευκή