Συνομιλία του Θεού με τον εαυτό του
Την πρώτη μέρα της Δημιουργίας
Μνημείο-σύνθεση βαρύτιμων μολπών
Ακατάλυτο
Που απορροφά
Κάθε άλλη λάμψη αυτού του κόσμου
Της φούγκας απαράμιλλη αρχιτεκτονική
Φθόγγοι ενός οργάνου εκκλησιαστικού
Επίμονα αυστηροί όπου φτερουγίζουν
Αστραφτερά πουλιά
“Υμνοι προάγγελοι νύχτας αιώνιας
Ύμνοι προάγγελοι αιώνιου φωτός
Ύμνοι επουράνιοι
Σαν άνθη βαθυκύανα που λαμπυρίζουν
Επάνω σε μίσχους ηλεκτρικούς
Μες σε ναό καθεδρικό που ως ξαναζούμε
Τ’ άγια πάθη του Κυρίου
Μα και την ένδοξή Του Ανάσταση
Ξάφνου όλα γίνονται
Πάλι καινούργια