Η γη εδώ κλεινά στα σπλάχνα της
Λόγια φορτωμένα με σκοτάδι
Κι άλλοτε λόγια από ήλεκτρο
θλιμμένα μάτια λουλουδιών
Φύλλα που έχουν μεταναστεύσει
Χρώματα υποτονικά
Κι ένα άσπρο άλογο
Που καλπάζει, τις νύχτες
Όταν δεν έχει φεγγάρι
Κλείνει ακόμα
Πανάρχαιους έρωτες
Ορυκτά
Πανέμορφους σταλαχτίτες
Γυάλινους σκελετούς
Και μικρούς γαλαξίες
Προσμένοντας ν’ ανθίσει
Το ουράνιο ρόδο
Προσμένοντας πότε επιτέλους θα χορέψουμε
Αγκαλιά με τον ήλιο