Απ’ τη δικτατορία του προφανούς
ως τη δικτατορία του αφανούς
περάσανε τριάντα χρόνια
Απρίλης του εξήντα επτά
και τα παντζούρια της κλειστά
έχει η Ελλάδα

Απρίλης του ενενήντα εφτά
τι κι αν παντζούρια ανοιχτά
κανένας έξω δεν κοιτάει
μέσα απ’ την τηλεόραση
ο Έλλην προχωράει

Και χάι Χίτλερ και τιβί
πατρίδα τζάμι μου είσαι εσύ
ό, τι μου πεις εσύ
και μόνο εσύ θα κάνω
είμαι μονάχος, μόνος μου
θέλω μαζί σου να πεθάνω

Και χάι Χίτλερ και τιβί
κάνε στο τζάμι μια πληγή
βάλε το χέρι σου και βγάλ’ τους
τους μεγιστάνες τους παράνομους
και γδάρτους