Φοβήθηκα
τις ώρες που μου λείπεις
και θυμήθηκα
γιά σένα πως εγώ
ξαναγεννήθηκα
κι ας είμαι τώρα μόνος στη βροχή

φοβήθηκα
τις μέρες που στα δύσκολα
σ’ αρνήθηκα
τον χρόνο να νικούσα
μες στ’ ανήθικα
σαν να `ναι πάντα
η πρώτη μας στιγμή

Όλες οι νύχτες γιά σένα αστέρι μου
σε νιώθω, σου μιλώ
πάλι κι απόψε κρατώ στο χέρι μου
της σκέψης το ποτό
όλες οι μέρες γιά σένα αγέρι μου
φυσάνε από `δω
πάλι μια λέξη περνά απ’ τα μέρη μου
το πόσο σ’ αγαπώ

Ανάγκη μου
σε ψάχνω ακόμα μέσα
στην απάτη μου
τα λόγια σου ελπίδα
κι η αγάπη μου
που ψάχνω πάντα να τη ξαναβρώ

Κι άς έμεινε
μονάχα μια παράξενη
συνήθεια μου
εγωισμέ μου
κι έντονα ξενύχτια μου
και θέλω τόσο να σε ξαναδώ..