Βάζω το χέρι μου στην τσέπη της καρδιάς
και ξεδιπλώνω ένα σημείωμα βρεγμένο,
χωρίς διεύθυνση γραμμένο βιαστικά,
και υπογραφή από μελάνι ξεβαμμένο.

Βάζω το χέρι μου στην τσέπη της καρδιάς,
ημερολόγιο με κομμένες τις σελίδες.
Έχουν τελειώσει από μέρες τα ψιλά,
μα δε λυγίζουν τα βουνά στις καταιγίδες.

Θα βάλω τελεία και παύλα σ’ ό,τι κάνω,
αλλά θα εξακολουθώ να παίζω και ας χάνω.
Θα βάλω τελεία και παύλα σ’ ό,τι κάνω,
αλλά θα εξακολουθώ να παίζω και ας χάνω,
αλλά θα εξακολουθώ να παίζω και ας χάνω.

Βάζω το χέρι μου στην τσέπη της καρδιάς
και ξεδιπλώνω ένα σημείωμα από σένα.
Όλα τα λόγια σου γραμμένα βιαστικά,
τώρα μου φαίνονται παλιά, ξεπερασμένα.

Θα βάλω τελεία και παύλα σ’ ό,τι κάνω,
αλλά θα εξακολουθώ να παίζω και ας χάνω.
Θα βάλω τελεία και παύλα σ’ ό,τι κάνω,
αλλά θα εξακολουθώ να παίζω και ας χάνω,
αλλά θα εξακολουθώ να παίζω και ας χάνω.