Την ατζέντα σου κοιτάς απελπισμένα
κάποιο όνομα οικείο για να βρεις
το τσιγάρο μες τα χείλη αναμμένο
κι ένας φόβος μήπως έχεις πια χαθεί

Μήπως έχεις ξεχαστεί απ’ τους δικούς σου
απ’ αυτούς που είχες κάποτε πιαστεί
απ’ αυτούς που το δικό σου τώρα δράμα
δεν τους φέρνει πια καμία ταραχή

Στις ατέλειωτες της μοναξιάς σου ώρες
την ατζέντα σου κοιτάζεις σιωπηλή
και στης μνήμης σου γυρνάς τους διαδρόμους
μήπως δεις κάποιο φωτάκι για να μπεις

Για να μπεις σ’ αυτόν τον κόσμο που `χεις χάσει
που τον έζησες με λάθος συνταγή
και στ’ αδιέξοδο αυτό σε έχει φέρει
στην ατζέντα σου να ψάχνεις για στοργή