Να πετάξω την καρδιά μου
απ’ την άλλη τη μεριά
σαν αγκίστρι να σκαλώσει
σε μια απάτητη χαρά

Να καρφώσω τα ταξίδια
και να έσταζε το μέλι
στους πικρούς καρπούς σου απάνω
Ό,τι θέλω δε με θέλει

Δεν υπάρχει τίποτα
πιο δυνατό απ’ το γέλιο
Δεν υπάρχει τίποτα
πιο αληθινό απ’ το κλάμα
Δεν υπάρχει τίποτα
πιο σκοτεινό απ’ τα λόγια
Δεν υπάρχει τίποτα
πιο φωτεινό απ’ το στόμα

Να κεντούσα το μετάξι
έστω και αν δεν το φορώ
να μπορούσε να σ’ αρπάξει
μια που εγώ δεν το μπορώ

Δεν υπάρχει τίποτα
πιο δυνατό απ’ το γέλιο
Δεν υπάρχει τίποτα
πιο αληθινό απ’ το κλάμα
Δεν υπάρχει τίποτα
πιο σκοτεινό απ’ τα λόγια
Δεν υπάρχει τίποτα
πιο φωτεινό απ’ το στόμα