Έχω ένα μπεγλέρι με δεκάξι χάντρες,
σύντροφο πιστό μου στις στιγμές τις μαύρες.
Κι αν στα βάσανά μου μ’ άφησες κι εσύ,
έχω το μπεγλέρι συντροφιά χρυσή.

Κάθε χάντρα σαν χτυπάω
κι έναν πόνο μου ξεχνάω.

Όλα στη ζωή μου έχουν γίνει στάχτη,
όλοι με πληγώνουν λες και μ’ έχουν άχτι.
Φίλοι, συγγενείς μου μ’ έχουν αρνηθεί,
μόνο το μπεγλέρι φίλος θα σταθεί.

Κάθε χάντρα σαν χτυπάω
κι έναν πόνο μου ξεχνάω.