Ο πόνος είναι ίδιος
ίδιο το δάκρυ παντού κυλά
Στης γης όλα τα μάκρη
ο ίδιος ήλιος χαμογελά

Η μαύρη κι η λευκή μητέρα
Η νύχτα πίσω από τη μέρα
ίδια πονούν μες στης ζωής τα βάσανα

Ο πόνος ίδιος
είναι παντού σ’ αυτή τη γη
Ο ίδιος ήλιος
κάθε πρωί παντού θα βγει

Καθένας μες στην πλάση
σ’ όλες τις γλώσσες
με μια φωνή
Στις λύπες του τις τόσες
ίδια θα κλάψει
όταν πονεί

Τον ίδιο δρόμο θα περάσει
Στο ίδιο τέλος για να φτάσει
ο κάθε άνθρωπος σ’ αυτήν
την λιγοστή πικρή ζωή