Απόψε με καίει μια άγνωρη λύπη
η αγάπη μου λείπει πολύ
ας ήταν ν’ αλλάξει του κόσμου η τάξη
και φως να χαράξει, αμήν.

Αυτοί που πεινάνε ψωμί να χορτάσουν
κι οι ναύτες να φτάνουν γεροί
ας ήταν να γίνει στον κόσμο ειρήνη
κι αιώνια να μείνει, αμήν.

Νεογέννητη πλάση χωρίς ιστορία
καμένα βιβλία στη γη
πώς ήταν φτιαγμένα σπαθί και μαχαίρι
κανείς να μην ξέρει, αμήν.

Τα σπίτια ανοιγμένα, στον ήλιο λουσμένα
χωρίς κλειδαριά και κλειδί
καινούρια οικουμένη χωρίς αστυνόμους
δικαστήρια και νόμους, αμήν.

Και να ‘ν’ το χρυσάφι φθηνό σαν τ’ αλάτι
και να ‘ναι γεμάτη η Γη
και να ‘ν’ τα κανόνια κλειστά στα μουσεία
ενθύμιο στη βία, αμήν.