Όταν γυρίζει ο καιρός και μπλέκεται στη νύχτα
Καρδιά μου όλα ρίχτα, τα δίχτυα που άφησες στεγνά
Όταν γυρίζει ο ουρανός και σβήνει το φεγγάρι
Καρδιά μαργαριτάρι να βγεις σε άπατο βυθό

Κι εσύ δεν ήξερες αν ζω
Δεν ρώτησες να μάθεις
Μην κλαις, μετράν τα πάθη
Στης μοναξιάς τη λογική
Κι εσύ δεν ήξερες αν ζεις
Παρέα με τους άλλους
Του κόσμου τους μεγάλους
Σήκωσες σκόνη για να βγεις

Φοβήθηκες τη δύναμη
Που κρύβει η αγάπη
Φοβήθηκες τη φλόγα
Που ανάβει νύχτα το φιλί
Φοβήθηκες τη δύναμη
Που έχει ο νικημένος
Στο λάθος του δοσμένος
Και στης καρδιάς του το πολύ

Πάλι περνάνε οι στιγμές μπροστά μου σαν ταινία
Του έρωτα μανία, αυτού που ζήσαμε πικρά