Κόπιασα πολύ για να σε πείσω
Να `ρθεις να μου φέρεις πάλι πίσω
όλα όσα μου πήρες
όσα μού `δωσαν οι μοίρες
όταν ήρθες στην ζωή μου μια φορά
Όσα ήταν δικά κου
Όταν μού `λεγες καρδιά μου
Πως για μας είναι φτιαγμένη η χαρά

Ήρθες μα δεν ήσουν όπως τότε
Με το γέλιο στη ματιά
Και στο στόμα τη φωτιά
Τη φωτια…

Δε με νοιάζει τώρα αν ξαναφύγεις
Άλλη πια πληγή δε μου ανοίγεις
Τι κι αν ήρθες πίσω
Κόντεψα να σε μισήσω
Και σαν άγνωστοι φερθήκαμε κι οι δυο
Κι όλα όσα μου πήρες
Όσα μού `δωσαν οι μοίρες
Αναμνήσεις να μου μείνουν προτιμώ