Στο κεφαλόσκαλο τι θέλεις, τι ζητάς;
Ξέρω ποιος είσαι, αλλά πια δε σε θυμάμαι.
Τώρα θα κλάψεις, θα μου πεις πως μ’ αγαπάς.
Μπορεί στ’ αλήθεια να πονάς, αλλά λυπάμαι.

Λυπάμαι, αλλά δεν σε ξέρω,
λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ.
Λυπάμαι, ίσως υποφέρω,
μα δεν σε συγχωρώ.

Δε θα σ’ ανοίξω την καρδιά μου, μη χτυπάς.
Ξέρω ποιος είσαι, μα δεν είμαστε όπως πρώτα.
Είσαι ένας άγνωστος που αδιάφορα περνάς.
Πες κατά λάθος πως μου χτύπησες την πόρτα.