Η μια ζαριά χειρότερη απ’ την άλλη,
από τ’ ασσόδυο στα ντόρτια στις διπλές.
Κι έχω μια μαύρη σκέψη στο κεφάλι
από τις πίκρες μου κι από τις συμφορές.

Η μια ζαριά χειρότερη απ’ την άλλη
και μια καλή πότε θα φέρω πάλι;

Χρυσάφι πιάνω και θα γίνει στάχτη,
μέρα για μένα δεν ξημέρωσε καλή.
Κι εσύ, γλυκιά, μου λες και το ’χεις άχτι,
μου δίνεις τώρα τη χαριστική βολή.

Η μια ζαριά χειρότερη απ’ την άλλη
και μια καλή πότε θα φέρω πάλι;